Ustawowy wiek emerytalny w Wielkiej Brytanii wynosi obecnie 66 lat zarówno dla mężczyzn, jak i dla kobiet. Wiek emerytalny w UK będzie stopniowo podnoszony, począwszy od 6 maja 2026 r.
To, jaką emeryturę będzie się otrzymywać dana osoba, zależy od tego, czy jest ona objęta tzw. Basic State Pension, czyli podstawową emeryturą, czy też New State Pension, wprowadzoną w kwietniu 2016 roku. Pełna podstawowa emerytura (Basic State Pension) państwowa wynosi obecnie 156,20 GBP tygodniowo. Natomiast nowa emerytura państwowa (New State Pension) wynosi 203,85 GBP tygodniowo.
Od kwietnia 2016 roku istnieją dwa różne systemy emerytury państwowej w Wielkiej Brytanii. Są to:
W uproszczeniu ujmując, stara emerytura będzie dotyczyć tylko osób, które w momencie wprowadzenia nowego systemu, osiągnęły już wiek emerytalny, czyli w roku 2016 były na emeryturze. Są to kobiety urodzone przed 6 kwietnia 1953 roku, mężczyźni urodzeni przed 6 kwietnia 1951 roku. Wszystkie młodsze osoby, będą już częścią nowego systemu emerytalnego.
Osoby, która osiągną wiek emerytalny po 6 kwietnia 2016 r., otrzymają emeryturę na nowych zasadach. Wysokość tej emerytury to 203,85 GBP tygodniowo. Aby otrzymać pełną kwotę, trzeba odprowadzać składki na ubezpieczenia społeczne NI przez 35 lat lub dłużej. Brane pod uwagę są składki na ubezpieczenia społeczne odprowadzane z wynagrodzeń pracowniczych oraz ubezpieczenia odprowadzane z działalności self-employed. Dodatkowo w okresach niezdolności do pracy, również można uzyskać zaliczenie okresów nieskładkowych do okresów objętych ubezpieczeniem. Chodzi to np.okresy opieki nad dzieckiem lub osobą niepełnosprawną. Także osoby pobierające niektóre zasiłki w okresach bezrobocia, mają te okresy liczone do emerytury. Chodzi tu o np. zasiłek dla bezrobotnych.
Wysokość otrzymywanej emerytury państwowej zależy od danych dotyczących lat, w których opłacone było ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczeń naliczanych w okresie niezdolności do pracy. Pełne lata płaconych składek nazywa się “kwalifikujących się latami”. Każdy rok podatkowy (od 6 kwietnia — do 5 kwietnia), w którym dana osoba opłacała składki na ubezpieczenie społeczne, liczy się jako rok kwalifikujący. Jedynym warunkiem zakwalifikowania składek jest to, by zarobki w tym okresie były równe co najmniej minimalnej kwocie na potrzeby składkowe. Kwota ta zmienia się co roku.
Zatrudnianie się we własnej spółce buduje lata emerytalne. Jeśli wysokość wynagrodzenia jest wystarczająca, aby dany rok był rokiem kwalifikującym się, będzie on zaliczony do emerytury. Dyrektorzy spółek, mogą także dodatkowo wpłacać na fundusz emerytalny. Zatrudnianie się we własnej spółce jest dobrym rozwiązaniem także jeśli komuś brakuje zaliczonych lat do uzyskania prawa do emerytury, a nie może podjąć pracy w Wielkiej Brytanii.
Aby otrzymać jakąkolwiek emeryturę państwową, na chwilę obecną, należy opłacać składki National Insurance przez co najmniej 10 lat. Jest to minimalny i wymagany prawem okres, aby otrzymać emeryturę w ogóle. W przypadku okresu składkowego poniżej 35 lat, a wynoszącego ponad 10 lat, otrzymuje się część pełnej kwoty obowiązującej emerytury. Np. w przypadku 10 lat składkowych będzie to 10/35 pełnej kwoty emerytury. Pamiętać należy, że braki kwalifikujących lat można uzupełnić dopłaceniem składek.
Zdarza się, że osoba posiada okresy nieskładkowe, co sprawia, że nie są to lata kwalifikujące. Takie luki w historii składek na ubezpieczenie społeczne, można uzupełnić, opłacając dobrowolne składki. Zwykle dotyczy to pojedynczych lat, kiedy ktoś miał przerwę w zatrudnieniu lub nie pracował pełnego roku, a jedynie kilka miesięcy.
Aby uzyskać informacje o wysokości przyszłej emerytury, należy wystąpić o tzw. Pension Forecast. Taka prognoza emerytalna nie tylko przedstawi wysokość emerytury w przyszłości, ale także wskaże nam, które lata zostały zakwalifikowane jako składkowe. Dodatkowo prognoza oraz ile lat należy jeszcze przepracować do uzyskania pełnej emerytury.
W wielu przypadkach prognoza ujawnia, że rok lub nawet kilka lat przepracowanych w Wielkiej Brytanii nie zostało zaliczonych na potrzeby emerytury. Dzieje się tak zazwyczaj z powodu błędów, np. osoba nie podała pracodawcy numeru NIN, numer ubezpieczenia został błędnie wprowadzony do systemu lub nie zostały odprowadzone składki za okres samozatrudnienia. Takie sytuacje można wyjaśnić i uzyskać zaliczenie tych lat na poczet emerytury. Ponieważ każdy rok, zwiększa kwotę późniejszej emerytury, warto zainteresować się skorygowaniem błędów.
Osoby posiadające Personal Tax Account mogą złożyć wniosek o prognozę emerytalną online, logując się na swoim koncie w serwisie gov.uk. Pozostałe osoby muszą złożyć specjalne wnioski w urzędzie drogą pocztową. Wzory wniosków można pobrać na stronach rządowych. Można także skorzystać z pomocy kancelarii podatkowej lub firmy księgowej, które złożą wniosek w naszym imieniu.
Źródło: Admiral Tax
